Før Rundebrua vart åpna i 1982, gikk det ferge mellom Ulsteinvik og Runde, via Hatløya. Vidare fram til 2007, var det skyssbåtrute til øya. Då ruta vart lagt ned var det seks fastbuande på øya. I 2016 er det framleis ein fastbuande på øya, som også er godt befolka av hyttefolk. I motsetnad til den forblåste naboen, Vattøya, er Hatløya skogkledt og reinaste paradiset på ein sjeldan sommardag. (Bilder frå vandring på Hatløya kjem i løpet av sommaren)
"Trespassers will be shot. Survivors will be shot again"
Skal du ta deg fra på Hatløya kjem du ikkje forbi å trakke gjennom tuna til beboarane. Mange vegar endar rett i ein hage, og du kan snart komme i trongsteg på ein slik blindveg. Dette er skikkelig ukomfotabelt, og ofte er angrep det beste forsvar mot utagerande hyttefolk. Ein god kjepp, og nokre verbale knyttnevar gjer seg om dei skulle åsne seg opp og forlange rapport om kva i helvete du har på deira heilage grunn å bestille. På Hatløya vart eg derimot satt ut av den genuine gjestfriheita eg vart møtt med. Her verka dei faktisk glade for å treffe folk, og slå av ein prat med framandfolk. Ikkje ein einaste gong vart det løyst skot, eller tilbydd juling.
